Yenilebilir çiçekler

Garip bir şekilde, çiçekler sadece birçok insanın düşündüğü gibi bir dikkat veya minnettarlık aracı değil, aynı zamanda bir yiyecektir. Bu amaçla, çevre dostu teknolojilere göre yetiştirilen yenilebilir çiçekler veya yenilebilir çiçekli bitkiler gibi özel bir terim bile icat ettiler.

İlginç bir şekilde, yenilebilir çiçeklerin mutfak amaçlı kullanımı 200 yüzyıldan fazla bir süre önce, Azteklerin, Yunanistan halklarının ve eski Roma halklarının yemeklerine eklediği zaman başladı. Örneğin, Yunanistan'da yiyecekler sadece yaprakların yardımıyla değil, tüm tomurcuklarla da ustalıkla dekore edildi. Bu tür yemekler gezegenin birçok bölgesinde birbirinden bağımsız olarak ortaya çıktı: yenilebilir çiçekler Japonya, Çin, Libya, Hindistan'da popülerdi ve daha sonra Fransa ile İtalya mutfağına düştü.

Bununla birlikte, Hindistan'a giden su yolu açıldıktan sonra, yenilebilir çiçekler üst sınıf insanlar için bir gıda takviyesi olarak değerlerini kaybetmeye başladı - baharatlar (özellikle tarçın, zerdeçal, safran, kimyon) yerini aldı. Zengin insanlar onları yiyeceğe ekledi, ancak bir süre sonra yenilebilir çiçekli diğer yemekler, yeni yenilebilir bitkilerin ortaya çıkmaya başlaması nedeniyle kaybolmaya başladı.

Yenilebilir çiçekler sadece yirminci yüzyılın 80'lerinde tekrar popüler hale geldi ve bugüne kadar talep görüyor, ancak günlük yiyecekler olarak değil, bir incelik olarak. Bildiğiniz gibi, günümüzde yiyecek için 45'ten fazla yenilebilir çiçek kullanılmaktadır. Avrupa restoranlarının menüsünde yenilebilir çiçekler bulmanın oldukça zor olduğunu belirtmek gerekir, ancak Asya'da pahalı ve özel yemekler arasında yer alırlar.

Yenilebilir çiçekler sadece yemeklerin dekorasyonu olarak değil, salata ve içeceklerde önemli malzemeler olarak kullanılır. Buna ek olarak, günümüzde yenilebilir çiçekler yeni ilgi çekicidir: reçellere ve reçellere eklenir, buz küplerinde dondurulur ve daha sonra içeceklerin dekorasyonu olarak eklenir ve soslarda ve marinatlarda da kullanılır.

Japonya, krizantemlerin yaygın kullanımı ile karakterize edilirken, Avrupalı mutfak uzmanları nasturtium, papatyalar ve menekşeleri tercih ediyor, çoğu zaman salatalara çiçek veya yapraklar ekliyor veya hazır yemekleri yenilebilir çiçeklerle süslüyor. Orta Doğu'dan aşçılar yüzlerce yıldır mutfak deneyleri için gül çiçekleri kullanıyorlar, bu da egzotik reçeller yapmak için gereken kokulu gül suyunu yapıyor.