Lotus

Lotus veya Nelumbo, Lotus familyasında dikotiledon bir bitki türüdür. Bitki eski çağlardan beri insanlar tarafından bilinmektedir. Antik Yunan, Mısır ve Roma'da, nilüferlere çeşitli alt türler ve bitkinin meyveleri deniyordu. Zaten o uzak zamanlarda insanlar çiçek, meyve ve nilüfer kökü yemeye başladılar. Kural olarak, antika mutfak işçileri Kirean veya Mısır nilüferini kullandılar. Nilüferin anavatanı, bitkinin Avrupa ve Asya topraklarına yayıldığı Kuzey Afrika bölgesi olarak kabul edilir.

Yerli evsel su zambaklarımız lotusun yakın akrabalarıdır ve aynı ailedeki bitkiye dahildir. Botanik biliminin gelişimi ve kökeninin başlangıcında, ilk Yunan filozoflar ve düşünürler bitkileri tanımlayan kitaplar derlediler. Nilüferin ilk görünümü ve yararlı özellikleri, botaniğin kurucu babası olan eski Yunan bilim adamı Theophrastus tarafından tanımlandı. İlginç bir şekilde, lotus daha önce Kuvshinkovy ailesinin bir parçasıydı. Bununla birlikte, zamanla, bitki şu anda üç ana lotus türünü birleştiren ayrı bir aileye izole edildi.

Lotus türleri

Lotusun ana türleri şunlardır:



fındık taşıyan lotus veya Nelumbo nucifera Gaertn, 1788'de Alman doktor ve botanikçi Joseph Gertner tarafından keşfedildi;

Amerikan sarı lotusu Nelumbo lutea Pers, 1807'yılında botanikçi Heinrich Person tarafından incelenmiş ve keşfedilmiştir;

beş yapraklı lotus veya Nelumbo pentapetala (Walter) Fernald, 1934'te Amerikalı botanikçi Volter Fernald tarafından keşfedildi ve incelendi;

Lotus kompozisyonu

Lotus özellikleri doğrudan bitkinin kimyasal bileşimine bağlıdır. Nilüferin bileşimi, bitkinin türüne bağlı olarak değişir. Enfloresanlar, meyveler, stamenler ve fındık taşıyan lotus kökü tüketilir. Bu tür lotus Rusya Federasyonu Kırmızı Kitabında listelenmiştir, bu nedenle enlemlerimizde lotus yemekleri sadece egzotik değil, aynı zamanda ulaşılması zor bir üründür.

Bununla birlikte, fındık taşıyan lotus sadece yerli rezervuarlarda değil. Asya toprakları, Avustralya ve Papua Yeni Gine sakinleri, yedikleri nilüferin tüm kurucu kısımları olmadan günlük diyetlerini sunmazlar. Nilüferin kimyasal bileşimi, bitkinin insan vücudu için faydalarını belirler. Lotus tohumlarının ve rizomlarının birkaç bin yıl önce tıbbi amaçlar için kullanılmaya başladığı bilinmektedir.

Lotus avantajları

Bu uzak zamanlarda, insanlar gastrointestinal sistemin hastalıklarının yanı sıra insan kardiyovasküler sisteminin tedavisinde lotusun yararlı özelliklerini aktif olarak kullandılar. Günümüzde, lotusun doğal kökenli bir diüretik ve tonik olarak faydaları bilimsel olarak kurulmuş ve kanıtlanmıştır. Ek olarak, doktorlar vücutta V1 vitamini eksikliği olan lotus kökü yemeyi önerir. Bitkinin tüm bileşenleri pişirmede kullanılır.

Lotus infloresansları, bazı çay çeşitleriyle mükemmel çalışan benzersiz aromaları için değerlidir. Çin ve Japonya'da lotus sevgisi ülke çapında. Lotus, Asya devletlerinin bir tür sembolü olarak kabul edilir. Lotus rizome, Göksel İmparatorluğun en sevilen gıda ürünlerinden biri olarak kabul edilir. Çinli şefler lotus kökü pişirir, kızartır ve marine eder. Japonya'da, lotus kökü özel bir su ve pirinç sirkesi sosu altında taze yenir.

Tayland'da, salata ve tatlılarda sıkça kullanılan stamens ve lotus yaprakları yiyecek için kullanılır. Un lotus kökünden yapılır ve ekmek pişirilir. Bitkinin genç yaprakları salatalara ve sebze yemeklerine eklenir. Lotus tohumları veya meyveleri, görünüşlerinde ve tatlarında fındıklara benzer. Tatlılar, her türlü tatlı ve yulaf lapası lotus tohumlarından yapılır. Lotus meyvelerinden elde edilen yağ, ilaç, kozmetik ve parfüm endüstrilerinde kullanılır.