Kökler

Biyolojik açıdan bakıldığında, kökler veya radiks, genellikle yeraltında gizlenen ve bir dizi hayati işlevi yerine getiren bitkilerin vejetatif bir organıdır. Örneğin, kök sisteminin yardımıyla bitkiler sadece uzayda sabitlenmekle kalmaz, aynı zamanda beslenirler, yani yerden büyüme ve gelişme için gerekli maddeleri alırlar. Daha şaşırtıcı bir şekilde, topraktan gelen besin ve bileşiklerin depolanmasında benzersiz olan bitkinin kökleridir.

Köklerin gıda endüstrisinde uyduğu tanımı takip ederseniz, bunlar pişirmede kullanılan ve tüketilen bazı bitkilerin köklerinden başka bir şey değildir. Genellikle, bitkinin bir ana yanı sıra yanal veya alt kökleri vardır. Özellikle köklerin ve kök bitkilerin tamamen iki farklı kavram olduğunu vurgulamakta fayda var. Birincisi, kök mahsul her şeyden önce değiştirilmiş bir köktür. İkincisi, kök bitkileri, bileşiminde topraktan gelen besinleri biriktiren bitkinin kalınlaşmış ana kökü anlamına gelir.

Kökler ve kök bitkileri arasındaki temel fark, ürünlerin görünümü ve tat özellikleri olarak düşünülebilir. Kökler, yeraltında yetişen sebze ürünlerinin meyvelerine daha çok benzeyen kök bitkileri hakkında söylenemeyen görünümlerini değiştirmez. Kök bitkileri arasında şalgam, İsveçliler, havuç, kereviz, hindiba, akrepzonera vb. Kök bitkileri gibi, bitki kök sisteminin değiştirilmiş modifikasyonlarına ait kökler ve yumrular arasında ayrım yapmaya değer.

İnsanların eski zamanlarda çeşitli kök türlerini yemeye başlaması dikkat çekicidir. Bu öncelikle avcılık ve balıkçılıkla birlikte toplanmanın yiyecek çıkarmanın ana yolu olarak hizmet etmesinden kaynaklanmaktadır. Tabiat Ana, yılın farklı zamanlarında köklerin kimyasal bileşimi farklı olacak şekilde düzenlendi. Örneğin, derin sonbahardan ilkbaharın başlarına kadar olan dönemde, kökler sıcak mevsimde nişastaya dönüşen büyük miktarda nişasta içerir.

Bazı yenilebilir kök türlerinin yaklaşık bir metre uzunluğa ulaşması dikkat çekicidir. Taze ve kurutulmuş kökler pişirmede kullanılır. Genellikle kökler kaynatılır ve sonra kızartılır. Buna ek olarak, taze kökler salata, çorba ve ana yemekler yapmak için kullanılır. Genellikle kökler bağımsız bir besin maddesi görevi görür ve gerçekten önemli olan yararlı bir besindir.

Aşağıdaki yenilebilir kök türleri ayırt edilebilir: highlander kökü, yumru kleitonia, meyan kökü, yaban havucu, keçi sakalı, amatör, zencefil, galangal ve diğerleri. Bu, sadece pişirmede değil, yenilebilir köklerin sadece küçük bir parçasıdır. İnsanların yenilebilir köklerinin çoğu, Dünyayı gezegenin çeşitli yerlerinde binlerce yıllık insan varlığı için geleneksel tıp olarak kullanıyor.