Kırmızı küf peyniri

İnsanlar

4. 000 yıldan fazla bir süredir çeşitli kalıplanmış peynirler yapıyorlar. Böylesine muazzam bir süre için, insanlık peynir yapma becerisini mükemmelleştirmeyi başardı. Dikkat çekici bir şekilde, ileri zamanlarımızda, enlemlerimizdeki insanlar için küf peynirleri tuhaf bir yiyecek olmaya devam ediyor. Yerli tüketiciler hala küflü peynirlerin kalitesinden korkuyor. Küf, belirli bir ürünün bozulmasının bir göstergesi olarak kabul edilir.

Ancak, peynirlerle tamamen farklıdır. Dünyaca ünlü birçok peynir çeşidi küf bitkileri kullanılarak yapılır. Küflü üç ana peynir türü vardır:



Dor Blue veya Roquefort gibi mavi veya asil küf peyniri;

beyaz kalıplı peynir, örneğin Camembert veya Bree;

kırmızı kalıplı peynir, örneğin Livaro veya Brie Noir.



Kırmızı kalıplı peynir yapmak için aynı penisilin serisi mikroorganizmaların kullanılması dikkat çekicidir. Bununla birlikte, küf peyniri, ürünü tuzlu suda olgunlaştırarak kendine özgü kırmızı rengini kazanır. Buna ek olarak, kırmızı küflü peynir yapma sürecinde, calvados, elma şarabı, votka ve üzümlerden sıkmalar kullanılır.

Kırmızı küflü peynir yaşlanma sırasında sıvı ile yıkanır. Genellikle kırmızı küflü peynirin "yıkanmış kenarlı" peynirden başka bir şey olarak adlandırılmadığını belirtmek gerekir. Tuzun yanı sıra şarap malzemeleri veya alkollü içeceklerin etkisi altında, Penicillium candidum veya Penicillium camemberti türlerinin mantarı değişir ve beyaz yerine parlak pembe veya kırmızı bir renk tonu alır.

Camamer de Normandiya'nın pişirme sürecinde peynirin kırmızı kalıpla yaşlanma sürecinin etkisini gösteren tipik bir örnek gözlemlenebilir. Beyaz Camembert küflü genç peynir iki hafta boyunca calvadosa yerleştirilir. Zaman geçtikçe, beyaz küf kırmızıya yol açar ve sadece görünüşünde değil, aynı zamanda spesifik tadı ve aromasında da normal Camembert'ten farklı olan yeni bir peynir Camembert de Normandiya çeşidi elde edilir.

Bazı peynir çeşitlerinin kırmızı küf elde etmek için doğal tuzlu su ile yıkandığını belirtmek gerekir. Buna ek olarak, örneğin kırmızı küflü özel peynir çeşitlerinin üretimi için Livaro, doğal annato boyası ve kamış sapları kullanır. Bu doğal doğal malzemeler, muhteşem bir kahverengi-turuncu peynir kabuğu tonu oluşturmaya yardımcı olur.

Kırmızı kalıplı daha az başyapıt peynir üretmek için Munster, olgunlaşma sırasında birkaç kez yıkanan doğal maden içme suyuna sahip yaylar kullanır. Ayrıca, ürünün yalnızca gerçek uzmanlarının veya gerçek yiyeceklerin denemeye karar verdiği ünlü Rokamadur kırmızı peynirini vurgulamaya değer.

Kırmızı küflü tüm peynirlerin ana karakteristik özelliğinin daha keskin veya tuzlu bir tat olarak kabul edilebileceği ve ürünün tuzlu su veya alkollü içeceklerde yaşlanarak elde ettiği belirgin bir aroma olduğu söylenebilir.