Konserve et

Konserve et, enlemlerimizin büyük çoğunluğu için iyi bilinen bir üründür. Sovyet döneminde, konserve et sürekli talep görmeye ve hostesler arasında popüler olmaya başladı. Tek bir on yıl boyunca, Sovyet mutfak geleneğinde çeşitli konserve et kullanıldı. Konserve et üretimi için evcil hayvan ve kümes hayvanlarının eti, ayrıca yan ürünler ve hayvansal yağlar kullanılır.

Gıda endüstrisinde verilen tanıma göre, konserve et, çeşitli et türlerinden yapılan gıda anlamına gelir. Konserve etin ana ve karakteristik özelliğinin, ürünün tadını, beslenme ve diğer tüketici özelliklerini koruma yeteneği olarak oldukça uzun bir süre düşünülebileceğini belirtmek gerekir.

Konserve etin bu tür ayırt edici özellikleri sayesinde ürün, denizcilerin yanı sıra orduyu da içermek için aktif olarak kullanılır. Konserve et, raf ömrü, yüksek besin içeriği ve ayrıca ulaşım kolaylığı olan evcil hayvan eti ve kümes hayvanlarından yapılan diğer gıda ürünleriyle olumlu bir şekilde karşılaştırılır.

Konserve et türleri

Konserve etin ana türleri arasında aşağıdakiler ayırt edilebilir:



öğle yemeği konserve et;

bebek mamasında kullanılan konserve et;

konserve et lokantaları;

Beslenme için konserve et.



Yukarıda belirtilen konserve et türleri, ürün üretim sürecinde kullanılan ilk bileşenlerin bileşimi ve üretim teknolojisi ile farklıdır. Buna ek olarak, konserve et, gıda üretim sürecinde kullanılan hammaddelere bağlı olarak farklılaştırılır.

Gıda endüstrisinde aşağıdaki konserve et türleri ayırt edilmektedir:



güveç adı altında insanlarda daha iyi bilinen konserve et, yani haşlanmış veya pişmiş et içeren bir gıda ürünü ve baharatlar;

et ürünlerinden yapılan konserve yiyecekler, genellikle çeşitli kıyma veya benek türleri;

genellikle evcil hayvanların karaciğerini, kalbini veya böbreklerini ve domates sosunu içeren sakatattan konserve et;

konserve kümes hayvanı eti; yağ ve sebze konserve gıdaları, sebze yağlarının yanı sıra ürüne kıyma eklenmesi zorunluluğu ile her türlü etten üretilir;

Saloba konserve yiyecekler sadece fasulye, soya fasulyesi veya bezelye gibi hayvansal yağlar ve baklagiller temelinde etsiz üretilir.



Konserve et, ilk ve ana yemeklerin yanı sıra atıştırmalıklar ve ev yapımı hamur işleri yapmak için mükemmel olan çok yönlü bir yiyecek olarak kabul edilebilir. Konserve etin genellikle yemeye hazır yiyecek olduğunu belirtmek gerekir. Bu nedenle, konserve et pişirme ürünü hazır olmadan 5 dakika önce eklenir. İlk kez, konserve et 1

9. yüzyılda Fransa'da yapılmaya başlandı.