Triticale

Gizemli isim tritikaline sahip yeni bir kültür, sadece birkaç on yıl önce yerli çiftçiler tarafından biliniyordu ve o zamandan beri, bu alandaki uzmanlar daha önce bilinmeyen bu tahılın seçimine aktif olarak katılmaya başladılar. Ülkemizde yavaş yavaş ticari tritikale çeşitleri ortaya çıktı.

Bu şaşırtıcı bitki, tamamen yeni bir botanik türü olarak kabul edilirken, buğday ve çavdar melezidir. Triticale, sert ve yumuşak buğdayın kış çavdarıyla geçmesinin bir sonucu olarak ortaya çıktı. Bugün tritikale, nişasta üretmek, karışık yem yapmak, malt ve fırın unu üretmek için mükemmel olan umut verici bir ekmek ürünüdür.

Bu kültürün adı, 2 kelimenin parçalarının eklenmesiyle oluşur: triticum (buğday) ve secale (çavdar). Tahıl, ani yükselişin yüksek sivri ile karakterize edildiği için oldukça üretkendir. Bugün, kış ve bahar tritikale çeşitleri ayırt edilmektedir. Bu tahıl mahsulü dünyanın birçok ülkesinde yetiştirilmektedir ve lider Polonya'dır ve eski BDT ülkeleri arasında tritikale Belarus'ta en yaygın hale gelmiştir.

Kuşkusuz, tritikale olan açık ilgi, kültürün büyük olanaklarından kaynaklanmaktadır. Örneğin, tahıl mükemmel bir verim potansiyeline, artan don direncine, virüslere ve mantarlara karşı dirence sahiptir. Triticale kuraklığı ve donmayı iyi tolere ederken, bu ürün geleneksel kış buğday çeşitlerinin büyümesinin çok zor olduğu yerlerde başarıyla yetiştirilir.

Tritikale mahsulünün ana kısmı yem üretimi için kullanılır, ancak melez şekerleme, fermantasyon endüstrisinde ve elbette fırında oldukça yaygın olarak kullanılır. Bu arada, bu tahıl mahsulü genellikle etil alkol ve biyolojik sıvı yakıt üretimi için bile kullanılır.

Glüten proteinlerinin spesifik özellikleri nedeniyle, tritikale unu şekerlemede yaygın olarak kullanılmaktadır. Birçok ürün, örneğin, bu undan çerezler, kekler, zencefilli kurabiye ürünleri, saf buğday ununa dayalı ürünlerden daha kalitelidir. Ek olarak, tritikale unundan pişirme yüksek tat ile ayırt edilir ve dahası bayatlamak çok daha yavaştır.

Bu kültürden gelen ürünlerin yüksek besin değeri, artan miktarda amino asit içeren bir proteinin varlığından kaynaklanmaktadır. Ek olarak, glisin, lizin, threonin, valin, arginin ve diğerleri gibi temel maddeleri içerir. Bu nedenle, tritikale taneleri çavdar tanelerinden yaklaşık yüzde üç ila dört daha fazla protein ve buğdaydan yüzde bir buçuk daha fazla protein içerir.