Geyik plutey

Plutaeus geyiği, Pluteaceae familyasındaki Plutaeus cinsine ait yenilebilir mantarları ifade eder. İlginç bir şekilde, bu mantarın Rusça adı Latince'den kağıt izliyor, ancak geyik mantarının adı da kullanılabilir.

Geyik plüteyinin adının, geyik tarafından isteyerek veya şapkanın kahverengi ("geyik") rengi pahasına yenmesine borçlu olduğu oldukça yaygın bir yorum vardır. Aslında, tür epithet cervinus, mantarın (sistitlerin) himenik tabakasının büyük hücrelerinin dişlerle bittiği gerçeğiyle açıklanabilir.

Bu mantar, ortalama 4 ila 10 santimetre şapka çapı ile karakterizedir. Şekil olarak, ilk başta geniş kenarlıdır, daha sonra (olgunlaştıkça) merkezde bir tüberküloz ile dışbükey veya düz dağılmış hale gelir. Silindirik mantar bacağı yoğundur ve katı beyaz veya beyazımsı griye boyanabilir. Şapkaya doğru daha açık bir renk alan uzunlamasına kahverengi liflerle kaplıdır.

Geyik tükürüğünün beyaz eti yumuşak ve kırılgandır. Bacakta daha lifli ve sertleşir. Bu mantar için, belirli bir tat karakteristik değildir - sadece zayıf bir turp kokusu geyik plütumunu ayırır. Kesildiğinde, hamurun rengi değişmez.

Geyik plüteusu bir saprofit, yani çürüyen ahşap üzerinde büyümeyi tercih eden bir mantar olarak kabul edilir. En çok ılıman kuzey bölgesinde yaygındır. Geyik sürüleri çoğunlukla yaprak döken ormanlarda (daha az sıklıkla kozalaklı ağaçlar), parklarda ve bahçelerde bulunur.

Geyik tükürüğü hem tek başına hem de küçük gruplar halinde büyüyebilir. Ülkemizde, ilkbaharın sonundan Ekim sonuna kadar hasat edilir ve Rusyanın Avrupa kısmının orta şeridinin sakinleri bu mantarı Haziran ortasından Ağustos sonuna kadar görmeye alışkındır.

Genel olarak, erik cinsinde, bazıları kendi aralarında ayırt edilmesi oldukça zor olan en az 140 mantar türü vardır. Örneğin, siyah kenarlı tükürük, siyahımsı bir şapka ve plakaların koyu renkli kenarları ile karakterize daha nadir bir türdür. Pouzard'ın tüyü, hiphae üzerindeki tokaların varlığıyla tanınabilir, ancak bu sadece mikroskop altında fark edilebilir. Bu cinse ait olan Collibia geniş yaprağı, yenmeyen veya şartlı olarak yenilebilir mantarlara aittir.

Bu arada, geyik plutey, kalitesiz yenilebilir mantarlara, yani dördüncü kategoriye aittir. Bu mantarın gıda nitelikleri oldukça vasattır: kaynatıldıktan sonra bile devam edebilen sulu et, belirsiz tat ve özellikle hoş olmayan koku nedeniyle, bazı mantar toplayıcılar tamamen kaçınırken, diğerleri her zaman karzinaya koyar.