Konserve erik

Erik, ılıman ülkelerin en önemli meyve ve meyve ağaçlarından biri olarak kabul edilir. Uzmanlara göre, erik bize ya İtalyadan ya da Kafkasya'dan geldi. Eriğin diken ve yabani kiraz eriğinin melezleşmesinin bir sonucu olduğunu, en derin antik çağda yetiştirildiğini ve daha sonra önce Kafkasya'da ve Anadolu'da yetiştirildiğini belirtmek gerekir.

Erik meyvelerinin kendileri çok lezzetli ve sulu, ancak kesinlikle çoğunu yiyemezsiniz - bu, aşırı tüketildiğinde bağırsak bozukluklarını kışkırtma yeteneğinden oluşan davulun ayırt edici özelliğinden kaynaklanır. Bu arada, her türlü ev yapımı boşluk, ünlü erik turtası veya kremalı kekler her zaman alakalı, talep görüyor ve alışılmadık derecede lezzetli.

Ayrıca, gelecekte kullanım için erikleri çeşitli şekillerde hasat etmek gelenekseldir. Reçel, kompostolar, reçeller veya alışılmadık derecede sağlıklı kuru erik, erik meyveleri kullanmanın son ürünleridir. Ve sadece kurutulur veya kaynatılmaz, aynı zamanda tuzlanır, içilir, dondurulur ve turşu - başka bir deyişle korunur.

Konserve erikler sadece bu meyvelerin mükemmel tadını değil, aynı zamanda taze hammaddelerde bulunan önemli miktarda yararlı maddeyi korumak için mükemmel bir yoldur. Özellikle turşu konserve erik, birçok yemek için harika bir garnitür olabilir ve onlara ek tuzlu notlar verir.

Konserve eriklerin hazırlanması için birçok tarif bilinir ve hepsi, bazı farklılıkları olmasına rağmen, özü isimsiz kalır - asidin etkisi altında mikroorganizmaların gelişimi bastırılır veya doldurmada büyük miktarda şeker kullanılır. aynı zamanda koruyucu görevi gören kompozisyon.

Kural olarak, konserve erikler, halk arasında Macarlar olarak adlandırılan tamamen olgunlaşmamış meyvelerden hazırlanır. Görünüşte, bu tür davullar, tamamen olgun meyvelerin karakteristiği ve dokunuşa biraz sert olan doymuş renk olarak telaffuz edilmez. Bu, bitmiş konserve eriklerin yumuşamaması ve zamanla patates püresine dönüşmemesi için gereklidir.

Buna ek olarak, eriklerin korunacak kadar kendi meyve asidi olmadığından, tabiri caizse, kendi meyve suyunda, bu davul hazırlamak için sirke kullanılmalıdır. Bu amaca en uygun üzümdür, ancak sıradan sofra veya asetik asit de kullanılabilir. Konserve eriklerde zararlı mikroorganizmaların gelişimini durdurmak için, bitmiş turşunun asitliği yaklaşık yüzde 2 olmalıdır. Bununla birlikte, ek olarak, bitmiş ürünün sterilize edilmesi veya pastörize edilmesi, yani yaklaşık 80 derecelik bir sıcaklıkta ısınması önerilir.