Oruho

Orujo, İspanya'nın kuzeybatı bölgelerinde geleneksel olan alkollü bir içeceğin adıdır. Şarap yapma işlemi sırasında bastırılan üzüm hammaddelerinin fermente edilmiş kalıntılarının damıtılmasının bir ürünü olarak işlev görür. Oruho'daki alkol yüzdesi %30-60 arasında değişebilir.

Bildiğiniz gibi, Orta Çağ'da Oruho, Cantabrian Katolik manastırlarında (özellikle Lieban bölgesinde) yapıldı. Bu arada, bu alan hala manastırlarda kısmen hazırlanırken, bu içeceğin üretimi için en ünlü yerlerden biri olmaya devam ediyor.

Oruho üretimi için hammaddeler, sıkıldıktan sonra oluşan çeşitli çeşitlerin (sadece kabuklar ve kemikler değil, aynı zamanda saplar) üzüm kalıntılarıdır. Açık fıçılarda fermantasyonun sonunda, bu sıkmalar bakırdan yapılmış metal damıtma küplerine gömülür ve şarap malzemesinin kendisinin tek damıtılması işlemi genellikle altı saatten fazla sürer. Bu nedenle, teknolojik ve kompozisyonda oruho, chacha, grappa, pisco ve benzeri gibi diğer ülkelerin güçlü üzüm alkollü içecekleriyle çok ortak noktaya sahiptir.

Damıtmanın bir sonucu olarak, ortaya çıkan içecek renksizdir ve endüstriyel üretimde tamamen şeffaftır (zanaatkar üretiminde biraz bulutlu olabilir). Bununla birlikte, bazı oruho çeşitleri meşe fıçılarda birkaç yıl (en az

2) yaşlanabilir, bu nedenle kehribar veya altın rengi elde ederler. Ek olarak, oruhonun bal, aromatik otlar, baharatlar veya kahve çekirdekleri üzerine infüzyonu oldukça yaygındır - daha sonra bitmiş içecek çok çeşitli sarı, yeşil veya kahverengi tonları haline gelir.

Geleneksel olarak, İspanyol Orujo'daki alkol içeriği 35-50, bazen %60'tır. Ancak son yıllarda, daha hafif çeşitler - otuz derece - yaygın ve popüler olmaya başladı.

Ana alkollü içecek olarak oruho, saf haliyle - bir yemekte veya kendi başına ve bir sindiricide tüketilir. Oruho bazlı tentürlerin çeşitliliği esas olarak aperatif olarak servis edilir. Oruho hem soğutulmuş hem de oda sıcaklığında tüketilebilir. Geleneksel olarak, bu içecek yığınlarda servis edilir, ancak geçen yüzyılın ortalarından itibaren bar ve restoranlarda, hafifçe genişleyen bir üst ve küresel bir taban ile İtalyan grappa servis edilirken sık sık bardaklara dökülmeye başladı.

Galiçya'da düşük alkollü içecek keimadasının (queimada) oruhodan yapıldığı eski bir gelenek olduğu dikkat çekicidir. Bunu yapmak için doğranmış limon kabuğu rendesi, öğütülmüş kahve ve şeker derin bir kil kaseye konur, bu oruho dökülür ve ardından ortaya çıkan karışım ateşe verilir. Genellikle, ateş parlak mavi bir renk alır ve çürümesinden sonra, içecek oruhonun kendisinden önemli ölçüde daha düşük bir güce sahiptir. Genellikle kil bardaklardan veya bardaklardan sıcak içerler.