Farsça

Güneybatı Asya'da modern İran devletinin topraklarında bulunan Fars bölgesi, tarihsel literatürde genellikle Pers veya Pers devleti olarak adlandırılır.

Eski Yunanlılar Fars Parsuan veya Persis adını verdiler, bu yüzden Latince'de bu bölgelerin adı Pers gibi geliyordu.

Bununla birlikte, günümüz Persinin yerli halkı ülkelerine her zaman İran'dan başka bir şey dememiştir, tarihsel bir bağlamda bile sadece İran İmparatorluğu vardır. Antik çağlarda Pers İmparatorluğu nüfuzunun ve gücünün başlangıcına ulaştı.

Pers kralları, İndus Nehrinden Mısır topraklarına kadar toprakları fethetti ve boyun eğdirdi. Persler, önceki tüm büyük imparatorlukların savaşçılarını yendi. Babil, Asur ve Mısır Pers'e boyun eğdi. Pers kralı Büyük Darius'un soyundan gelen III. Darius, Pers'i yöneten son Pers oldu.

Büyük İskender, Pers İmparatorluğu'nu fethettikten sonra, Pers halkının kültürü ve gelenekleri Helenes ve Makedonların gelenekleriyle karıştı. Ve çok geçmeden, halkların Pers devletinin topraklarına büyük göçünün bir sonucu olarak, kabileler ilk antik İran yerleşimlerini oluşturan Hazar Kafkasya dağlarından geldi.

Yeni İran kültürü, Fars mutfağı için temel kültürel gelenekleri ve hatta tarifleri benimsemiştir. Şu anda İran, bölgedeki tüm devletler arasında karışık bir konuma sahip tartışmalı bir ülke. Siyasi çevrelerde söyledikleri gibi, "İran sıcak bir konudur".

Fars mutfağı tarifleri kabaca iki kategoriye ayrılabilir. İlk kategori, hala İran sakinleri tarafından hazırlanan eski Fars mutfağını içerecek. İran mutfağı için eski saray tarifleri denir. Eski zamanlarda, Persler her türlü sosla çeşitli et yemekleri yaptılar.

Şimdiye kadar, kokulu Farsça gulash tarifi biliniyor. Farsça gulaş, tarçın, nane ve nar meyve eti mutlaka eklenmiştir. Persler genellikle sebze ve meyve yerlerdi. Eski zamanlarda Pers bahçeleri hakkında gerçek efsaneler vardı.

Bu nedenle, Fars mutfağının tarifleri arasında doldurulmuş meyve veya sebzelerden oluşan yemekler bulabilirsiniz. Persler yüzyıllardır mutfak geleneklerinde tarçın ve kakule kullandılar. Eski İran mutfağının ana baharatı safran olarak kabul edilir.

Ve Persler için ana garnitür her zaman incir olarak kaldı. Üstelik pirinç özel bir şekilde hazırlandı. Mükemmel ve lezzetli bir altın kabuk elde etmek için suda değil, eritilmiş sütte pişirdiler. Sütün yanı sıra, safran her zaman pirince eklendi ve sonuç ünlü Fars pirinci oldu. Ve günümüzde modern İran restoranlarında Farsça pirinç tadabilirsiniz.

Ayrıca gül suyuna göre yapılan hassas tatlıları da deneyebilirsiniz. Farsça tatlılara genellikle fındık, genellikle antep fıstığı ve meyveler eklendi. Pembe su genellikle meyve suları ile karıştırıldı ve bu karışımdan Farsça bir dondurma olan şerbet yapıldı.

Fars mutfağı İran'ın kendisi kadar uzun zaman önce ortaya çıktı, bu yüzden genellikle saygıyla Ana Mutfak olarak adlandırılıyor. Fars mutfağının geleneklerinin Fas, Hindistan ve elbette İran gibi devletlerin ulusal mutfakları üzerinde büyük etkisi olduğuna inanılmaktadır.

Eski İran mutfağının tarifleri, İranın modern sakinleri arasında bu kadar büyük bir popülerliğe sahip değil. Bu aynı zamanda diğer kültürel ve tarihi geleneklerle ve Pers mutfağının ikinci yönünün geliştirilmesiyle de bağlantılıdır. İran mutfağı, MÖ

4. yüzyılın başlarında eski Pers mutfağından ayrıldı. İran yemeklerinin gelenekleri, Perslerin deneyimini özümsemek ve bu temelde kendi kendine özgü mutfaklarını yaratmak için yeterli zamana sahipti.